( Read more... )

Այսօր խանութում վաճառողուհին` բաց շագանակագույն մազերով ու շագանակագույն աչքերով, ցածրահասակ, աշխույժ ռուս կին մը, անթերի հայերենով հաշվում էր կապուտաչյա, շեկ մազերով, բարձրահասակ և ընդգծված ռուսական ակցենտով մի կերպ հայերեն բառերն իրար կապող, հոգնած ու խամրած հայացքով հայուհու գնած ապրանքները ( Read more... )

( Կետ, կետ, ստորակետ... )

- И отдаленные седой зимы угрозы!
-Նո՞ր սովորեցիր:
-Չէ՛, մամ, դասին... Հետո էլ ընկեր ...-յանի դասն էր:
-Է՞:
-Նժդեհից սկսեցինք... Երևան-Սիթիով վերջացրինք:
-Ի՞նչ Երևան-Սիթի:
-Սուպերմարկետը, մամ:
-Չհասկացա:
-Վա՛յ, մամ, դե դա ամեն ինչից խոսում ա... դասի թեման Նժդեհն էր, բայց ինքը վերջում Սիթիից էր խոսում: Իսկ հաջորդ դասը Ցեղասպանության թեմայով էր...


( Read more... )

-Սաղ անկուլտուրական են, սաղ, - ձգում է վաճառողուհին ու գլխով անում դրսում զրույցի բռնված խանութի տիրոջը, - նենց մի անտաշ ու կոպիտ ա իրեն պահում, նենց բառեր ա օգտագործում, գետինն եմ մտնում... хам ( Read more... )

Խանութում դրամարկղի մոտ աչքս ընկավ մեզանից առաջ կանգնած երիտասարդ զույգին: Դատելով զամբյուղի պարունակությունից` իրենց առաջին ընտանեկան Ամանորն էր: Շփոթված էին, մտախոհ ու չէին կողմնորոշվում: Կանաչ կարճ վերարկուի փեշերը վրա վրա բերելով` աղջնակը մերթ ընդ մերթ շուրջ բոլորն էր նայում ու խոժոռում հոնքերը` բա սա, բա էս մեկը… իսկ տղան որսալով նրա հայացքը` ( Read more... )

-Այ էն կապույտ կոնֆետներից կտա՞ք:
-Ինչքա՞ն:
-Դե մի երկու բուռ:
-Ի՞նչ կըսե, է՛: Բալա՛, - ու ջղային պինդ մատներով մեծ ձեռքերն առաջ պարզելով, - իմ ձեռքերը մենձ են, որ էրկու բուռ գցեմ, կիլոյից ավել կկայնի: Դու գրամով ըսա:


( Read more... )

Վաճառողուհին ծնունդով Գավառից է, անփոփոխ առոգանությամբ: Հիսունին մոտ, հաղթանդամ բարետես կին է: Մատակարարը` 20 քանի տարեկան լակոտ: Ապրանքը դրել է վաճառասեղանին, ու մինչ կինը տեղավրում է,  կապկում է Գավառի բարբառը ( Read more... )

-Բալե՛ս, -խորհրդավոր շշուկով խոսում է վաճառողուհին, - բալես, մի նեղվիր: Լսիր, ինչ եմ ասում: Լսու՞մ ես: Հա: Ուրեմն իրիկունը, որ ձերոնք կգան, ոչ մի բառ չասես: Չէ, չէ, չէ: Արծյուշի հետ էլ կռիվ չանես: Չէ, չէ, չէ: Մունաթ էլ չգաս: Ուրեմն կժպտաս, կակ նի վ չյոմ նե բիվալը: Հիմա դա, հասկանո՞ւմ ես, ուզում ա տեսնի, որ դուք խռով եք, տեսնի ու իրեն լավ զգա: Իսկ ( Read more... )

Բակում երկու հավաքարար ունենք:
Մեկը յոթանասունն անց նիհարիկ սմքած տատիկ է: Միշտ խոնարհված հայացքով, մի քիչ կոտրված, մի քիչ տխուր: Հնամաշ խալաթով ու հողաթափերով: Կիսակարճ անխնամ սանրվածքով: Մազերը սև ներկած: Երբ հասցնում է ներկել, իհարկե:
Գալիս է վաղ առավոտյան, սուս-փուս մաքրում բակը, հատիկ-հատիկ հավաքում տերևները, կարգի բերում խաղահրապարակը ու ծանր- ( Read more... )